Zaterdag 22 en zondag 23 augustus stonden helemaal in het teken van de Strokeplay kampioenschappen van Golf Ockenburgh.

Vorig jaar werden de kampioenschappen gespeeld onder normale omstandigheden wat corona betreft, echter waren de dagen toen zo warm, dat spelen in de middag bijna ondoenlijk was.

Dit jaar een totaal ander beeld. Nu spelen we in coronatijd en een ieder weet inmiddels hoe hinderlijk dat kan zijn, maar bovendien zagen we dit jaar dat met name de spelers van de ochtendsessie het zeer moeilijk hadden. Niet wat betreft de  temperatuur, zoals het jaar hiervoor, maar de hemelsluizen gingen op zaterdagmorgen volop open.

Ondergetekende had de eerste start en heeft het zeer zwaar gehad in deze moeilijk omstandigheden. Jas aan, paraplu snel opzetten, tascover optuigen. Dan weer de zon voor 1 minuut, jas uit, paraplu in en hopen dat het zo blijft. Maar nee hoor, wederom bakken met water. De baan kon het water haast niet meer aan. Er werd zelfs melding gedaan van volgelopen cups. U zult begrijpen dat goed scoren haast niet mogelijk was.

Desalniettemin bleef iedereen goed zijn best doen en werd er niet opgegeven. Uitholen bleef verplicht. Mijn  flightgenoot JN. gaf dan ook geen krimp op hole 9 met slechts 18 slagen op deze hole. Maar niet alleen JN. had het moeilijk; zo ook AK, EB, EH, BM en nog vele andere potentiële titelkandidaten bij de heren.

Bij de dames kwamen de klappen wat minder hard aan, maar ook daar viel het niet mee om het normale scoreniveau te behalen. De dames met de laagste handicap hielden de verschillen onderling klein, wat zou uitmonden in een mooie finale. Vermeldenswaard is dat Jamaine van Haaren op aandringen van de wedstrijdcommissie had besloten toch maar mee te doen met dit kampioenschap; een goed voorbeeld voor elk lid van Golf Ockenburgh.

Dag twee, zondag 23 augustus, weer twee sessies, met daarin de toppers in de laatste 4 flights.

Bij de heren in de laatste flight, Ralph Kieslich (76 slagen), Damy van Wilgen( 79 slagen) en Rob Hoogstraaten (79 slagen). De voorlaatste flight bij de dames Paula Verbeek (91 slagen), Jamaine van Haaren (90 slagen), en Christine van Donselaar (87 slagen).

In de flights daarvoor zaten de hoge handicappers: de heren Bert Bruning (87), Jan Willem van Capelleveen (83) en Hans de Best (93) en de dames Anne Al (98), Tilly Brouw (99) en Ellie Olsthoorn (100).

Wat niet onvermeld mag blijven is dat de spelers tijdens de zondagochtendsessie wederom bijzonder veel hinder ondervonden van de regen. (Ik probeer elk excuus aan te grijpen voor de mindere spelresultaten)

De finales werden zeker bijzonder spannend en er werd zeer goed en geconcentreerd gespeeld. Natuurlijk kon ik geen twee finales tegelijk volgen en na het zien van bijna drie parren op hole 16 door de dames (prachtige chip-in van Jamaine) heb ik me vooral geconcentreerd op de laatste holes bij de heren, waar een verbeten strijd werd gevoerd tussen Rob Hoogstraaten en Ralph Kieslich. Damy van Wilgen kon helaas het tempo niet meer volgen en miste een paar essentiële puts om aansluiting te kunnen behouden.

Op hole 17 lag Rob Hoogstraten twee slagen voor. De uiteindelijke beslissing viel pas op hole 18. Ralph sloeg een redelijk goede bal, zodat hij met zijn tweede slag naar de green kon spelen. Rob had ook een redelijk bal, maar nam geen risico en ging voor een lay-up met zijn tweede slag.

Ralph speelde een geweldige tweede bal, welke slechts op 1 meter van de vlag belandde. Alles was dus nog mogelijk. Rob bleef kalm, legde zijn bal keurig voor de green en chipte de bal daarna (up en down) dood neer vlak voor de hole. Ralph kon gelijk komen als hij zijn put wist te maken, maar dit gebeurde niet.

Zeer spannend en bijzonder leuk om gezien te hebben.

Uiteindelijke uitslag bij de heren:

  • Rob Hoogstraaten
  • Ralph Kieslich
  • Damy van Wilgen

Bij de dames:

  • Christine van Donselaar
  • Marianne Bakker
  • Annemarie Destree

Bij de dames hoge handicap:

  • Tilly Brouw
  • Anne Al
  • Astrid van Capelleveen

Heren hoge handicap:

  • Jan Willem van Capelleveen
  • Bert Bruning
  • Hans de Best

Met dank aan alle spelers voor de mooie twee wedstrijddagen, de wedstrijdcommissie en natuurlijk ook onze greenkeeper Leen van Reeuwijk, bedankt voor het prepareren van de baan en de greens. Het zag er prachtig verzorgd uit.

Hopelijk volgend jaar onder betere omstandigheden en graag zonder corona!

Eric Backers